O książce: rok / Witam Cię, miłośniku czytania. Nie radzimy otwierać książki „Posłańcy Wielkiej Almy” Michaiła Pietrowicza Niestierowa rano przed pójściem do pracy, możesz się znacznie spóźnić. Dzieło przesiąknięte jest subtelnym humorem, który, będąc jedną z form, przyczynia się do lepszego zrozumienia i postrzegania tego, co się dzieje. Portret głównego bohatera jest wybrany bardzo dobrze, od pierwszych linijek da się go współczuć, wczuć się w niego, cieszyć się jego sukcesami i zasmucać jego niepowodzenia. Dzięki wizji głównego bohatera otaczający nas świat w wyobraźni czytelnika jawi się jako jasny, kolorowy i niezwykle piękny. Nad fabułą wisi pozytywna tajemnica, która jednak słowo po słowie układa się w niezwykle ciekawy i zrozumiały dla każdego obraz. Twórca nie spieszy się z przedwczesnym zdradzaniem idei dzieła, jednak poprzez działania i za pomocą podpowiedzi w dialogach stopniowo prowadzi do niej czytelnika. Kolor odgrywa jedną z najważniejszych ról w opisie otaczającego nas świata; zmienia się zauważalnie, gdy zmieniają się sceny. Dynamika wydarzeń rozwija się stopniowo, tak jak działania bohaterów wydarzenia są powiązane powiązaniami czasowymi i przyczynowymi. Gdy zbliżasz się do apoteozy, twój duch mimowolnie zamarza, a następnie odczuwasz ochotę na kolejne, wielokrotne czytanie. To prawdziwy fenomen w literaturze, którego nie kochasz, ale podziwiasz w całej naturze, nie lubisz tego, ale prowadzisz do nieopisanego zachwytu. Trafność problemu przyjętego za podstawę można określić jako wieczną, ponieważ dopóki istnieją ludzie, ich relacje zawsze będą złożone i różnorodne. „Posłańcy Wielkiej Almy” Michaiła Pietrowicza Niestierowa, dzięki umiejętnie zawiłej fabule i dynamicznym wydarzeniom, będą ciekawą lekturą nie tylko dla fanów tego gatunku.